hastanede ilk gorusme

Sabah dr rv`suna gittik. Ben kasiliyordum, kiyamet kopacak diye ama oyle olmadi. Gunes hastaneye gittigimizi dusunmedi, Isik da kahvaltisini yapsaydi bizimle gelebilirdi diyerek evden ciktik. Bugunku rv`umuz Proton Therapy Center`da idi. Mustafa ve Murat kayit islemlerini yaparken biz bekleme salonundaki kucuk oyun salonuna girdik Gunes`le. Onun deyimiyle kres, hala oranin hastane oldugunu farketmemisti. Kayit islemleri uzayinca orda 1 saat oynama firsati bulduk, cok mutlu oldu oyuncaklarla, kitaplarla. Bu arada Amerika`nin havasi mi suyu mu iyi geldi bilmiyorum ama geldigimizden beri yurumesi cok farketti, artik surekli oturmak degil ayakta tutunarak durmak istiyor, tek elimizden tutup yuruyor, kendi kalkmaya gayret ediyor. Bunlari gelisme olarak gorunce insan mutlu oluyor tabi ama artik ben de kosturabilirim anne, ben artik iylestim, bebekler gibi yuruyorum falan diye akilli akilli konusunca icim eziliyor biraz. Iki gundur su icmeye de basladi. Ameliyattan beri sade su verememistik. Daha sonra dr`u gormeye gittik, bu sefer tabi anladi artik ve agladi biraz. Dr`u beklerken, radyoterapi almak icin gelmis cocuklarin ailelerini gorduk. Orasi da hastaneden cok krese benziyordu. 3 cocuklu bir aile ailecek sanki gezmeye gelir gibi gelmislerdi, diger bir anne ile konustum, ya durumu kabullenmekten ya da bizden daha farkli algiladiklari icin cok dogal ve pozitifti. 20 kur kemoterapi ardindan burdayiz diyordu. Cocuklar kesinlikle cok yipranmis ve hasta gozukmuyor. Bilakis saclar disinda saglikli cocuklardan ayirtetmek zor. Urkek de gorunmuyorlar, ama Gunes gibi hastane travmasi yasadilar mi bilmiyorum, cocuktan cocuga da farkeder tabi, Gunes`in sezgileri cok yuksek, cocuk gibi degil bazen, dikkatini dagitmak cok zor.
Dr. Mary`yi cok sevdik, 1 saat hep birlikte konustuk. Bu ilk gun icin istedigimiz cevirmene pek ihtiyac kalmadi. Anlasabildigimizi gorduk, ozellikle Murat ve Mustafa, tibbi seylere hakim degiliz diyorlardi ama dr. sonunda siz de tip dr`sunuz herhalde dedi.. Oncelikle onlar da patolojiye bakmislar, tumor pnet-ETANTR. Az rastlanan turden. Yani Hacettepe`deki patolog Figen H. ve italyan patologla hemfikirler. Bu kadar az rastlandi ise mucadele biliniyor mudur diye bu da insani biraz uzuyor. Dr. Proton Therapy`nin ozellikle bu yastaki cocuklar icin avantajlarini anlatti, bizim yolladigimiz dokumanlari iyice incelemis, bize tekrar sureci anlattirdi. Nasil bir program cikaracaklar o Sali gunku rv`da belli olacak. Cunku pzt konsey varmis. Proton radyoterapi ile verdikleri kemoterapi radyoterapinin etkisini artirici adjuvan bir kemoterapi imis ve cok yorucu olmuyormus. 6 haftalik proton tedavisi bir omurde 1 kere yapilirmis, yani tekrari olmayacak, olursa baska tur tedaviler olacak. Normal sartlarda evden gidip gelmeli olacakmis. Hepsi 45 dk`da bitiyor diyor. Nitekim bekleme salonundaki diger cocuklarin isi bitmisti biz dr`un yanindan cikarken. Ama henuz bir tedevi programi cikartilmadi tabi, belki once rutin kemoterapi uygulanir, sonra radyoterapi, hic sanmamakla birlikte once ameliyat bile olabilir dedi. Onlar konusurken Gunes`le biz resim yaptik, cok sakindi kuzu. Ve eve gidiyoruz diyince sarki soyleye soyleye cikti hastaneden. Isik`a hastanede verilen ayicigi hediye getirdi. Tedavi icin hergun gidip gelinecekse, kaldigimiz ev cok rahat ve hasataneye 3 dk mesafede. Burda kaliriz gibi gorunuyor. Hatta bazi gunler Isik`i da yanimizda goturebiliriz.
Sozun kisasi, dogru yerdeyiz gibi gorunuyor, Isik`in ve annemin yanimizda olmasi ve ev ortami sureci biraz daha normallestirecek gibi gorunuyor. Insanin anneye ne uzun sure ihtiyaci var omur oldukca.
Simdi 3 gun dr yok, cocuklar gibi buna seviniyorum.. kisa vadeli sevincler gelistiriyorum galiba ama zaten yapacak da birsey yok.