evdeyiz

Gunes bir gundur evinde...Hastane`den hadi evimize gidiyoruz diyince, soyle biraz durduktan sonra, "Anne bizim evimiz neresi?" diye sordu yavrucak, hersey birbirine karisti. Ama burdaki evi de benimsiyor yavas yavas. Keyfi, nesesi iyi. Kendi deyimiyle "hortumlar"indan kurtuldu, banyo yapti, cok rahatladi. Ama maalesef o "mukemmel" olan kan degerleri yere cakildi, cok dusuyor. Gerci 8 gunluk bu kadar agir bir kemeoterapinin ardindan aksini beklemek cok zormus (demekki), ama gereken yapilacaktir, asilara devam ediyoruz, belki kan verilir yarinki rv`umuzda. Tek endisemiz bir enfeksiyon kapmasi, atesi cikmasi. Evde paranoyaklik derecesinde temizlige dikkat ediyoruz, kimseyle de gorusmuyoruz, hava sicak, grip mevsimi de degil ama klimalar korkutucu. Dun gece evdeki alin ve kulak olcerlerle ates olcup, acaba yuksek mi soyle mi boyle mi derken, gece yarisi gidip bir de koltuk altindan olcen aldik. Tum degerler birbirine karisti, hangisi daha guvenilir bilemedik. Ama 38derece atesi gecerse hemen hastaneye gitmek gerekiyor. Bu haftayi bir atlatsak, sonraki iki hafta daha rahat gececek diyorlar. Yine de evde ve hep birlikte olmak guzel.