Denge

"Güneş'in, güneş misali açıp parıldadığını muştulayan haberler vermek", bu sayfayı açtığımda içimden geçen, her zaman. Ama elimizdeki ile yetinmek zorundayız, daha parlaklarını vermek umudunu kaybetmeden.

Haftamız salıdan cumartesiye beş günlük kemoterapi ile geçti. Çarşamba günü bir de anestezi altında LP yapılarak, beyin omurilik sıvısı örneği alındı. Nejat Hoca yaptı girişimi. Ameliyathanede. Güneş hatırladı tabi orayı. Ve biz de. Örnekleri baba hastane içinde taksi ile vakit kaybetmeden patoloji laboratuvarına götürdü ama ne sekreter ne de asistan doktorlar doğru bilgi vermediği için örnek yanlış bir yerde beklemiş. Beklemiş örnekte atipik hücrelere rastlanmış ama test tekrar edilmeli diyor patolog. Mustafa gibi hastane tecrübesi bol, her şeye hakim biri bile bu hatayı yapıyorsa. Siz düşünün artık, neler oluyordur. Test tekrar edilecek, söylemesi ne kadar kolay, bu çocuk tekrar anestezi alacak ve tüm o ameliyathane eziyetlerini çekecek. Onkolojideki uzman doktor, "kusura bakmayın, sakınan göze çöp batıyor" diyor, baksak n'olur bakmasak n'olur. İşleyiş baştan hatalı, postanın görevini hasta yakını yaparsa bu kadar olur.

Geçen çekilen MR'ın ortasında Güneş uyanmış tekrar uyutmuşlar, bunu bana çıkışta anestezi doktoru söyledi, "nasıl olur uygun doz vermediniz mi" dedim, "oluyor böyle hatalar" dedi, omurga MR görüntülerine kontrast verilmemiş, "maalesef unutulmuş" dediler. Bir de yukarıdaki "kusur bakmayın", üzüntümüze ek olarak Hacettepe'ye kızgın bir hafta geçirmemize sebep oldu.

Güneş'in eli ve ayağında bir düzelme yok. LP günü Nejat Hoca da sordu, biraz üzüldü gibi o da. Ama bir kötüleşme de yok. Bunun dışında sanırım Dekort'un etkisiyle, gerçi iyice azalttık dozu ama, iştahı süper. Bu da tabi kemoterapi haftasının iyi ve sorunsuz geçmesini sağladı. İştahının yanında, uykusu, enerjisi ve neşesi de maşallah çok iyi. Hafta boyunca hastaneye giderken hiç sorun çıkarmadı, arabada şarkılara eşlik ederek gitti, hastanede çok uyumluydu, hemşirelerle ilk defa bu kadar yakınlaştı. Eve geldiğinde yorgunluğuna rağmen çok mutluydu. Bu hali bizi yine kendimize getiriyor, umutlandırıyor.

Dengemiz çok hassasmış. Güneş en ağır tedavileri hep gayreti ile yüzündeki gülümseme ile savıyorken, biz önümüzdeki 8 aylık planlanan kemoterapi yılını elimizden geldiğince normalleştirmeye çalışırken, Mustafa'nın ODTÜ görevlendirmesi ile işlerimizi tam yoluna koymuşken, bununla yaşamaya alışmamız lazım derken, hatta İstanbul'a "biz ayda bir seni görmeye geliriz" derken..."Hoop" dedi Güneş'in tümörü, ben "sandığınızdan daha dirençliyim". Sarsıldı dengemiz.Tüm silahlarımızla tekrar bir denge yakalamaya çalışacağız. Elimizden fazlası gelmiyor, gelemiyor.

Güzel haberler Bebe ve Amanda'dan geldi bu ara. Her ikisi de ETANTR teşhisli. Bebe daha önce de yazmıştım, bizim Dr. Vats'ın hastası ve Houston'da tanıştık onlarla. O'nun protokolü uygulanıyor Güneş'e. O, 8 aylık kemoterapiyi tamamladı, tümör yok olmasa da, durdu ve şimdilik tedavisi bitti. Amanda'nın ise tamamen temiz çıkmış son MR'ı. Bunlar bu tümöre ait çok güzel gelişmeler. Çünkü vaka az, daha önce yapılan tedaviler işe yaramamış. Umut yeni uygulamalarda.

Dr. Vats dönmeden son olarak bize şöyle demişti "Bebe ve Güneş'i, iki genç kız olarak görme umudunu taşıyorum", heyecanlıydı, önerdiği tedavisi ile ilgili. İnşallah, mucizelere ihtiyacımız çok var. Özellikle Nehir'in annesinin, Zeynep'in, adlandırdığı gibi "educated miracle"lara.

Ben de bu hafta Güneş'i bu keyifli haliyle hep büyümüş hayal ettim. Dün onlara çorap aldım bayramlık, öyle çok sevindiler ki. Hemen giydiler. Güneş o sonsuz sabrı ile, bayram adayı elbiselerini denedi, uygun gelebilecek ayakkabı, çizme ve şapkalarını da atlamadan. Her seferinde aynaya gidip bakmayı da ihmal etmeden. Işık ise çorapla gezdi sadece, çok beğendiği için.

Bugün de Piknik- ODTÜ'de buluştuk, teyzeler ve halalar ile. ODTÜ'nün değişik versiyonlarını deniyoruz hava almak için park, yürüyüş..vs. Sarı yaprak ve kestane topladılar, açık hava iyi geldi hepimize. 20 yıl önce buralardaydık demek çok garip geliyor. Ama öyle. Bu arada yaşlanmışız çaktırmadan. Ne ara!

Yarın bayram. Herkese iyi bayramlar, sağlıklı günlere vesile olması dileğiyle.