2010 sürprizlerle doluydu, ve yalan oldu...
Mutlu, huzurlu başlayan ilk iki ayı da...Teşhisle birlikte hayatımızı allak bullak etmekle birlikte, yine de birarada, mutlu, umutlu günlerimizin çoğunlukta olduğu son on ayı da...
2011 herkese sağlık, mutluluk, huzur ve umut getirsin.
Güneş hayat mücadelesine 2011'de de devam ediyor. Yüzündeki o mülayim ve huzurlu ifade devam ederken ne kadar güçlü olduğunu inadına gösteriyor. Hepimize dersler veriyor. Sevdiklerinize sıkı sıkı sarılın, her güne bin şükredin, olabildiğince mutluluk içeren bir gelecek hayal etmeye devam edin.
Bu yazıyı yazıp yazmamakta çok kararsız kaldım ama yazacağım...Güneş canımın içi; seni sadece bir kere gördüm ama şu anda tekrar görmek için can atıyorum... o kadar istiyorum ki kardeşinle büyüyüp koocaman güzel kızlar olmanızı...o kadar istiyorum ki ayni sizin gibi istanbulda yaşayan benimle abla kardeş gibi olmanızı...senin ayağa kalkmanı o kadar istiyorum ki...kuzenlerinle,kardeşinle büyüyüp mutlu fotoğraflar çektirmeni,tatillere gitmeni hayatını yaşamanı o kadar istiyorum ki... ben kimim de bu kadar istiyorum bunları? senin neyin oluyorum di mi? kim olduğumun ne önemi var? senin hayat mücadeleni ilk günden beri takip eden bir ablayım ben ! beni hiç tanımasan da seni çok seven bir ablayım... seninle hiç zaman geçiremesek de seni bir kere görüp de ilerde kızı olurda adını GÜNEŞ koyacak bir ablayım sadece... 2011 sana ugurlu gelsin güneş'im...ailenin,sevdiklerinin güneşi ol sen ! Unutma ki seni çok seviyorum !Kalbim dualarım hep seninle !! İlayda Müftüoğlu
YanıtlaSilCanım, canım, canım, yaşamadan hiç kimse bilemez, anlayamaz sizlerin neler çektiğini. Saatlerin dakikaların kıymetini bilmeyenler bir saniyenin Güneş'in yaşamında ne kadar önemli olduğunu hissedemezler. Zamanı geriye sarabilsek kıymetini bilmediğimiz neleri geri isterdik kimbilir yaşamımıza. Yaşam akıp gidiyor farketmeden, farkedilmeden. Farkında olmak her kula nasip olmaz. Sizin yaşamınızı alt üst eden bu durum, yeni yılla beraber kaybolup gider ve Güneş'in uyanmasıyla yeniden mutlu günlere doğru yol olur inşallah. Sevgiler
YanıtlaSiloturuyorum, birseyler yazayim diyorum. benimki de salaklik. sizi mutlu edecek ne yapabilirim? inanin, sizinle uyuyup sizinle uyaniyorum. hayatin orta yerine sicarim. ama boyle oldu iste. sizler cok iyi insanlarsiniz. tuttu bu is, sizin basiniza geldi. boyle zamanlarda, self help kitaplari, tip kitaplari, din kitaplari, bloglar, hepsi ossuruktan tayyare. gunes su an sikintisiz, bundan eminim. mustafa ve aysecik icin, uzuluyorum, ama bu sictigimin dunyasinda, her gecenin bir sabahi vardir. inan ki vardir.
YanıtlaSil31 Aralıkta bu sayfaya yazdım yazdım sildim, iyi dileklerimi sessizce fısıldayarak devam ettim. Hayal ettim, umut ettim. Sizden ne çok şey öğrendim. Kitapların önemi var kuşkusuz, başkalarının deneyimlerini paylaşmamızı sağlıyorlar ama sağduyunuz ve sevginiz o kadar kuvvetli ki doğruyu yapmak dışında bir seçeneğiniz yok sanki. Ama "doğru" her zaman ağır bir yük ve paylaştıkça daha az bükülür belimiz. Ne yazsam eksik ve sakar geliyor yine de sesinize ses vermek ihtiyacı hissediyorum.
YanıtlaSilBu yıl için tek bir dileğim var.